Reflectie

Voordat ik aan mijn project begon had ik geleerd dat ik het meest blij word als ik met mijn designs iets positiefs kan bijdragen aan de wereld, het milieu vind ik hierbij ook erg belangrijk. Het afstudeerproject leek me een geweldige kans om hier iets gaafs voor op te zetten.

Voor mijn reflectie heb ik gebruik gemaakt van de theorie van Korthagen, die in 4 fases is opgedeeld:

• Fase 1: Handelen

• Fase 2: Terugblikken op het handelen

• Fase 3: Bewust worden van essentiële aspecten

• Fase 4: Formuleren van handelingsalternatieven

Fase 1

Wat wilde ik bereiken?

Wat ik wilde bereiken was iets ontwerpen / bedenken waarmee ik op een positieve manier impact kon maken, met als thema duurzaamheid. Dat was mijn grootste en belangrijkste doel.

Daarnaast wilde ik me graag focussen op visual. Hierin wilde ik me ook verder ontwikkelen, een nieuw bedacht design maken die creativiteit uitstraalt. Het platform is ook onder andere voor creatieve makers, dus wilde ik graag dat het design hieraan bijdroeg.

Verder wilde ik het liefst mijn prototype ook gaan coderen, als dat haalbaar zou zijn binnen de tijd.

Waar wilde ik op letten?

Waar ik op wilde letten was dat ik vanaf het begin al full time aan het project zou werken, zodat ik niet aan het einde stress zou hebben. Ik wilde me ook goed aan de planning houden en steeds bij blijven met het werk.

Daarnaast is een valkuil van mij dat ik heel perfectionistisch ben en dat ik veel te veel tijd ga besteden aan iets wat helemaal niet zo belangrijk is. Alleen als ik dat dan zo in mijn hoofd heb wil ik dat ook zo doen, terwijl ik mijn tijd veel nuttiger zou kunnen besteden. Hier wilde ik ook op gaan letten, dus mijn tijd en aandacht goed verdelen.

Nog een valkuil is dat ik altijd denk dat ik korter met dingen bezig ben dan dat ik daadwerkelijk ben, daardoor kom ik altijd in de knel met mijn planning. Hierom wilde ik proberen om een realistische planning te maken waar ik me aan zou kunnen houden.

Als laatste wilde ik er op letten dat ik me niet teveel aan mijn idee vast ging klampen. Voordat ik aan het project begon had ik al een beeld van hoe het eruit zou kunnen zien, maar ik moest nog onderzoek doen en kijken wat het beste aansloot bij de doelgroep. Ik wilde dus proberen om dit idee een beetje los te laten en met een open blik onderzoek te gaan doen.

Wat wilde ik uitproberen?

Iets waar ik me tijdens mijn studie heel weinig op heb gefocust is UX en onderzoek doen, maar voor het afstudeerproject is dit wel een belangrijk onderdeel van het afstuderen. Al helemaal als je een zelfbedacht project gaat opzetten. Hoe ik goed onderzoek moest doen, welke methodes ik moest gebruiken en alles goed moest onderbouwen was iets waar ik veel in heb uitgeprobeerd. Dit voelde allemaal heel nieuw voor mij, hiervoor baseerde ik keuzes vaker op mijn eigen gevoel en mening.

Daarnaast heb ik met verschillende groepen en mensen contact gezocht, dit in contact komen en mensen enthousiast maken zodat ze bereid zijn om je te helpen was ook iets wat ik moest uitproberen. Eerder kreeg je de contacten en opdrachtgevers altijd zelf, in plaats van dat je hier actief naar op zoek moest gaan.

Verder heb ik uitgeprobeerd hoe het is om iets helemaal individueel te maken. Hier voor deed ik altijd opdrachten voor mijn studie, of voor de bedrijven waar ik voor werkte tijdens stage, of voor opdrachtgevers die ik had als freelancer. Dit was voor het eerst dat ik zelf een heel project ging opzetten, zelf alle kaders ging bepalen, onderzoek ging doen, etcetera. Dit was iets wat compleet nieuw voor mij was en wat ik ook wel op zijn tijd moeilijk heb gevonden.

Fase 2

Wat gebeurde er concreet?

Mijn doelen heb ik weten te bereiken, een project maken wat bijdraagt aan duurzaamheid en een ontwerp maken wat uniek is en creativiteit uitstraalt.

Dat ik full time aan het project wilde werken en me aan mijn planning wilde houden, dat is minder goed gelukt. Aan het begin van het project merkte ik dat ik het onderzoek met erg veel tegenzin deed en dat ik het liefst gewoon gelijk wilde beginnen met maken. Daarnaast was dit voor het eerst dat ik zo 'vrij' werd gelaten en zat ik hele weken thuis aan mijn individuele project te werken, maar vond ik het moeilijk om me er echt toe te zetten omdat ik het eerste deel niet zo leuk vond.

Dit veranderde toen David zei dat ik het wat leuker voor mezelf moest maken, dat ik ook lekker moest rond gaan fietsen om naar het grofvuil te kijken en dat ik mensen moest gaan interviewen. Hier haalde ik nieuwe energie uit en zo kwam ik uiteindelijk ook in de 'grofvuil wereld' terecht via facebook. Wat ik van tevoren helemaal nooit had verwacht, was dat zoveel mensen met grofvuil bezig zijn en dat heel veel mensen op zo'n app zitten te wachten. Via deze facebook groep heb ik verschillende mensen geïnterviewd en daar ben ik Martine tegen gekomen, waar ik heel blij mee was. Vanaf dat moment was er ook een kantelpunt en kwam ik erachter dat onderzoek wel heel belangrijk is, dat je veel aan de inzichten hebt en dat die je project veel beter kunnen maken dan hoe je het zelf kan bedenken.

Mijn valkuil dat ik te veel tijd aan iets besteed wat helemaal niet zo belangrijk is ben ik ook weer een paar keer tegen gekomen. Zo was ik ergens midden in het proces heel lang bezig met mijn documentatie in Indesign en maakte ik ook mijn productbiografie daar. Dit kostte alleen enorm veel tijd, omdat je het ook mooi moet opmaken en hier was ik erg lang mee bezig. Nadat een groepsgenoot zei dat hij het online deed en uiteindelijk David ook, had ik toch besloten om dit online bij te houden. Dit heeft alleen wel even geduurd voordat ik dat los kon laten en ik dit ook daadwerkelijk ging doen.

Datzelfde gold voor mijn project met code schrijven, dat had ik in mijn hoofd en wilde ik mega graag doen. Tot aan het einde heb ik nog gedacht dat ik dit ging doen, alleen uiteindelijk heb ik toch besloten om dit los te laten. Het kost namelijk extreem veel extra tijd en aan het visuele deel had ik al enorm veel tijd en aandacht besteed. Daarom had ik in overleg met David besloten om uiteindelijk een deel met code te maken, om te laten zien wat het idee was met micro-animaties, maar niet het hele prototype in code uit te gaan werken.

Mijn andere valkuil met plannen werd ook weer mijn valkuil voor dit project, het blijft altijd zo dat ik denk dat ik sneller werk dan dat ik daadwerkelijk doe. Zo had ik bijvoorbeeld bedacht dat ik in een week mijn prototype klaar kon maken, nadat het design vast stond, en daarna kon gaan testen, maar in werkelijkheid heb ik hier drie weken full time (ook in het weekend) aan gewerkt. Wel heb ik me in grote lijnen aan de planning gehouden, vooral wat de fases betreft. Het waren meer de taken binnen de fases waarbij het niet altijd lukte.

Verder wilde ik ook letten op dat ik me niet te veel vast ging klampen aan het van te voren bedachte idee dat ik had, ook hier had ik wel wat moeite mee. Dit vond ik namelijk vanaf het begin al een goed idee en ik vond het moeilijk om hier van af te wijken. Uiteindelijk is dat wel gelukt door de feedback frenzy, waarin ik mezelf had geforceerd om 3 verschillende concepten te bedenken. De uitkomst kwam wel neer op het idee wat ik van te voren had, maar ik had het wel geprobeerd. Daarbij werd nu ook door feedback bevestigd dat dit een goed idee was en was ik niet de enige die er zo over dacht.

Ook had ik dit met de gamification van de app, vanaf het moment dat ik het grofbos had bedacht vond ik dit een mega leuk idee. Na een kleine test met 3 verschillende soorten gamification leek het er op dat gebruikers het hiermee eens waren, alleen nadat ik deze 3 ideeën in een grote enquête had voorgelegd bleek dit niet zo te zijn. Hier stemde meer dan 50% op het idee van een challenge in plaats van op het grofbos. Uiteindelijk heb ik besloten om het idee van het grofbos los te laten en iets te maken waar anderen het meest blij van worden, ondertussen vind ik het zelf ook een hele leuke toevoeging.

Het onderzoek doen was voor mij een moeilijke weg, zoals ik hierboven al genoemd had, maar uiteindelijk is daar wel een kantelpunt in gekomen en ben ik het ook als belangrijk gaan zien gelukkig. Door mijn onderzoek zijn veel nieuwe dingen en ideeën naar voren gekomen, die ik zelf nooit had kunnen bedenken.

Het in contact komen met nieuwe groepen ging me heel goed af, ik was vooral heel blij toen ik de grofvuil facebook groep tegen kwam. Hier merkte ik ook al gauw dat mensen enorm enthousiast waren over mijn idee, dat ik zelfs door mensen benaderd werd en dat mensen heel erg bereid waren om te helpen.

Het individueel werken heeft me wel veel moeite gekost en is me ook tegen gevallen. Normaal met mijn studie ben ik mega gemotiveerd, werk ik enorm hard en heb ik nooit motivatie dipjes. Maar gedurende dit project ben ik dit wel vaak tegen gekomen, vooral aan het begin bij het onderzoek gedeelte. Het lukte me niet om mezelf te motiveren en ook vond ik de overgang heel moeilijk van altijd een duidelijke opdracht krijgen van iemand naar alles helemaal uit jezelf halen. Gelukkig is dit uiteindelijk gelukt en goed gekomen, maar het eerste deel van het project heb ik om deze reden wel als zwaar en moeizaam ervaren. Ook viel het me van mezelf tegen dat ik mezelf niet streng toe heb kunnen spreken en mezelf aan het werk kon zetten, wat ik normaal wel altijd kon. Ik denk dat corona en het full time thuis zitten hier ook aan hebben bijgedragen.

Wat wilde ik?

Ik had gewild dat ik me beter aan de planning had gehouden en het onderzoek vanaf het begin al serieus had genomen. Als ik dat beter had gedaan had ik misschien al wel eerder kunnen beginnen aan het maken en had ik misschien nog meer uit het eindresultaat kunnen halen.

Daarnaast had ik ook gewild dat ik mezelf iets beter had kunnen motiveren, ik heb veel motivatie dips gehad en het lukte ook niet goed om mezelf hieruit te halen.

Als laatste had ik misschien wel gewild dat ik een bedrijf had gehad als opdrachtgever, waardoor ik iets meer structuur, feedback en controle had gehad. Dan had ik meer het gevoel gehad dat ik echt iets voor iemand aan het maken was en had ik vaker feedback gekregen. Als ik met de gemeente of een groot doel had samengewerkt, was het misschien ook makkelijker geweest om het product uiteindelijk echt op de markt te zetten.

Wat deed ik?

In plaats van me aan de planning houden en vanaf het begin al full time aan het project te gaan, heb ik aan het begin minder tijd aan het project besteed dan ik had gewild. Het onderzoek nam ik aan het begin nog niet echt serieus en ik vond het moeilijk om mezelf te motiveren.

Op een gegeven moment merkte ik dat ik hier zo klaar mee was, ik wilde het echt serieuzer aan gaan pakken. Wat ik toen heb gedaan is veel op de universiteit en in TTH gaan zitten, met studiegenoten of huisgenoten. Hier kan je niks anders doen dan werken en is ook iedereen om je heen aan het werk. Dit heeft mij enorm geholpen en zonder dat vraag ik me ook af of het me wel gelukt was. Ik ben heel blij dat ik dat op een gegeven moment gedaan heb.

Wat ik verder heb gedaan is uiteindelijk wel van mijn ideeën afwijken die ik van tevoren in mijn hoofd had, hier ben ik trots op. Ik heb mijn oorspronkelijke idee en het grofbos los kunnen laten. Ik heb echt gekeken naar de wensen van de gebruikers en daar veel van mijn keuzes op gebaseerd.

Wat dacht ik?

Bij het onderzoek heb ik vaak gedacht: 'ik vind onderzoek stom', 'waarom moet dit?', 'ik wil gewoon gaan maken'. Bij de onderzoeksfase had ik vooral veel negatieve gedachtes die ik niet zo goed uit kon zetten. Gelukkig kreeg ik een kantelpunt toen ik rond ging fietsen en echt in contact met mensen kwam, dit gaf me positieve energie.

Ook heb ik me aan het begin van mijn onderzoek heel erg verbaasd en werd ik ook een beetje boos dat bijna alles gewoon rechtstreeks de verbrandingsovens in gaat. Veel minder wordt hergebruikt dan dat er gesuggereerd wordt en hier wilde ik graag iets aan doen.

Gedurende het hele project heb ik vaak gedacht: 'het gaat me niet lukken', 'ik ga het toch nooit redden', 'ik ben hier helemaal niet goed in', maar ook vaak: 'toch ga ik het doen', 'ik kan dit wel'. Dit soort gedachtes vlogen vaak door elkaar heen, met ups en downs. Dit zijn dingen die er ook gewoon bij horen denk ik, soms kan je het even helemaal niet zien zitten en dan draai je de knop om en krijg je weer veel motivatie. Vanaf het maak gedeelte ging het pas écht goed met mijn motivatie, ik wilde er heel graag iets gaafs van maken en vanaf toen heb ik elke dag heel hard gewerkt.

Tijdens het ontwerpen heb ik ook vaak gedacht: 'ik heb totaal geen inspiratie', 'ik kan helemaal geen mooie dingen maken'. Ik merkte vooral dat ik voor de groenlicht presentatie heel veel stress had en de druk voelde om iets heel moois in elkaar te zetten. Alleen omdat ik zoveel druk voelde liep ik creatief gezien nogal vast, ik had geen ruimte om mooie dingen te maken. Na veel worstelen had ik wel iets neergezet, maar pas na de groenlicht presentatie kwam ik echt op mooie ideeën en ging het stromen. Toen had ik de ruimte en ben ik op mijn uiteindelijk ontwerp gekomen, waar ik wel trots op ben.

Wat voelde ik?

Wat ik voelde was vooral een enorme strijd met mezelf en mijn motivatie, nog nooit eerder heb ik zoveel last van motivatie dips gehad waar ik mezelf écht niet doorheen kon slaan. Ik was me wel bewust van het feit dat ik soms veel te weinig deed, maar ik kreeg het niét voor elkaar om mezelf te motiveren. Daar kwam natuurlijk bij dat het contrast ook zo groot was tussen alles wat ik hiervoor had gedaan en nu ik alles ineens alleen moest doen, ook zonder een opdrachtgever die meer houvast geeft. Het project heeft voor mij wel vaak als individueel en eenzaam gevoeld. Corona speelde hier ook in mee, ik heb veel thuis gewerkt en vond het moeilijk om niet afgeleid te raken in mijn eigen kamer. Ik miste heel erg de houvast en mensen om me heen.

Over deze fase en antwoorden wil ik graag nog erbij zeggen: die extreme motivatie dips hebben zich vooral in het eerste deel van het project afgespeeld. Het onderzoek deel vond ik niet leuk en het lukte me toen niet, maar vanaf dat ik mocht gaan maken begon ik het écht leuk te vinden. Sinds toen heb ik elke week enorm hard gewerkt en had ik veel minder last van motivatie dips. Alleen voor de groenlicht presentatie toen ik een design moest bedenken had ik een creativiteitsblok, maar daarna ben ik in volle vaart vooruit gegaan en heb ik met heel erg veel plezier, motivatie en voldoening aan mijn project gewerkt.

Fase 3

Hoe hangen de antwoorden op de vorige vragen met elkaar samen?

Alle antwoorden hangen met elkaar samen, wat ik dacht, wat ik voelde, wat ik wilde en wat ik deed. Wat ik vooral heb ervaren is bijna een constante strijd tussen wat ik wilde en wat ik daadwerkelijk deed. Ik wilde gemotiveerd aan de slag gaan, altijd met volle positieve energie werken en iets heel moois neerzetten. Maar wat er daadwerkelijk gebeurde was dat ik heel erg last had van motivatie en dat het me simpelweg niet lukte om het voor elkaar te krijgen. Hier baalde ik enorm van, want ik stond zó achter mijn idee en project, daar werd ik heel blij van en ik wilde er heel graag alles uit halen. Net zoals het proces van het hele project maakte ik zelf ook een proces door, met pieken maar ook zeker met dalen.

Wat is daarbij de invloed van de context/de school als geheel?

Wat zeker niet heeft geholpen is de hele corona crisis, dag in dag uit lang thuis zitten zonder mensen om je heen. Ik merkte dat het soms heel afstandelijk voelde, dat ik niet het idee was dat ik op dit moment echt bezig was met afstuderen. Wat erg heeft geholpen is samen met mensen gaan werken op school of op de universiteit, die dagen werkte ik erg productief en daar heb ik gelukkig veel uit kunnen halen.

Wat ook erg heeft geholpen waren de wekelijkse meetings, ook daar kon ik het hebben over mijn motivatie dips en heeft mijn begeleider me goed geholpen. Als ik het onderzoek niet zag zitten kwam hij met ideeën hoe ik het leuker voor mezelf kon maken en als ik motivatie dips had keken we samen naar oplossingen. Daarnaast hielpen de meetings ook omdat ik niet na een week met niks nieuws aan wilde komen, dus hierom zorgde ik altijd wel dat ik aan de slag ging.

Ook de grote deadlines hielpen, vooral de feedback frenzy en de groenlicht presentatie. Wel vond ik de tijd tussen de feedback frenzy en de groenlicht presentatie heel kort. Bij groenlicht moest je 80% af hebben, terwijl je bij de feedback frenzy nog maar net wat concepten bedacht had. Hier heb ik wel veel stress door gehad.

Wat betekent dit nu voor mij?

Ik ben trots dat ik het ondanks de situatie en motivatie dips toch heb gedaan en me er doorheen heb geslagen. Uiteindelijk kan ik ook heel tevreden naar mijn onderzoek terug kijken en heb ik hier belangrijke inzichten uitgehaald en veel voor gedaan.

Daarnaast heb ik enorm veel voldoening uit mijn project zelf gehaald, ik sta heel erg achter het hogere doel (duurzaamheid) en achter mijn project. Ook ben ik heel trots op de vormgeving en ben ik blij dat ik ondanks de tegenslagen toch zo'n mooi eindproject heb weten op te zetten.

Wat is dus het probleem (of de positieve ontdekking)?

Het probleem is dat ik voor het eerst echt moeite had om mezelf te motiveren en dat ik alles zo alleen heb moeten doen, dat is me toch meer tegen gevallen dan ik van tevoren had verwacht, vooral omdat ik deze kant van mezelf helemaal niet kende. De positieve ontdekking is dat ik het ondanks dit allemaal tóch heb gedaan, zoals ik hiervoor al zei heb ik er ook zoveel voldoening uit gehaald. Ik sta helemaal achter mijn project, ben heel blij met de vormgeving en ben blij dat ik iets heb gemaakt wat creativiteit en duurzaamheid combineert.

Fase 4

Welke alternatieven zie ik?

Met deze oplossing heb ik het probleem van het grofvuil wat verbrand wordt aangepakt, maar ik had ook het probleem kunnen leggen bij het überhaupt weggooien van dingen. Dat heb ik wel deels aangepakt met de QR, maar hier had ik me ook meer in kunnen verdiepen.

Daarnaast is het een oplossing die alleen in Amsterdam werkt, want in de rest van Nederland heb je geen grofvuil zoals hier. Ik had dus ook iets kunnen bedenken wat op grotere schaal in te zetten is.

Welke voor- en nadelen hebben die?

Het voordeel van het probleem van spullen weggooien proberen op te lossen, is dat het een groter deel van het hele probleem oplost. Het nadeel is alleen dat er al veel dingen zijn om je spullen te laten, zoals kringloopwinkels, marktplaats, vinted en nog veel meer. Het probleem is alleen dat mensen dit toch niet doen, ondanks dat veel kringloopwinkels het zelfs gratis ophalen. Hierom heb ik er ook voor gekozen om dit probleem niet op te lossen, maar het op een andere manier aan te pakken en me te focussen op grofvuil. Wel heb ik dit probleem er deels bij gepakt door de QR codes, waardoor ik hoop dat mensen die hun dingen weggooien een foto in de app plaatsen.

Het voordeel van iets maken wat niet alleen voor Amsterdam geldt is natuurlijk dat het probleem dan op veel grotere schaal wordt opgelost, dus dit is voor het milieu uiteindelijk ook veel beter. Het nadeel is alleen dat je dan nooit iets met al het verloren grofvuil kan doen, wat ik ook zonde zou vinden.

Wat neem ik mij nu voor voor de volgende keer?

Wat ik mee neem is in ieder geval dat als ik alleen thuis moet werken, dag in dag uit, en het lukt niet, dat ik dan op locatie moet gaan werken. Elke dag dat ik dat deed was ik heel productief en voelde ik me ook voldaan aan het einde van de dag.

Ook wil ik nog beter proberen te letten op de planning, daarvan denk ik altijd dat het korter duurt dan dat het in werkelijkheid duurt. De volgende keer ga ik een planning maken die voor mij waarschijnlijk veel te traag voelt en dan ga ik kijken of het dan wel haalbaar is. Wat al wel beter ging dan eerder in mijn studie is dat ik me in grote lijnen, dus de fases, aan de planning heb kunnen houden.

Daarnaast wil ik ook proberen om onderzoek meer als een belangrijk onderdeel van het proces te zien en niet als iets waar ik graag zo snel mogelijk vanaf wil zijn. Wat hierbij heeft geholpen was dat dit tijdens mijn project wel echt bewezen werd, veel inzichten heb ik uit het onderzoek gehaald en zonder het onderzoek zou mijn hele project veel minder goed zijn onderbouwd en passen bij de wensen van de gebruikers. Ook hielp het heel erg om het voor mezelf leuk te maken, door af te wisselen tussen field research, desk research en interviews. Dit ga ik meenemen naar de volgende keer en ook weer zo doen.

Ook had ik creatief gezien in het vormgevingsproces een soort blokkade, ik voelde de deadline van de groenlicht presentatie heel erg en kwam echt niet op goede ideeën. Uiteindelijk had ik wel iets moois neergezet, maar dit ging met veel worstelen en moeite. Voor de volgende keer wil ik hierin ook wat minder druk op mezelf leggen, die druk zorgde er namelijk juist voor dat het even niet lukte. Het moment dat de groenlicht voorbij was en ik weer ruimte had kwamen er veel meer ideeën. En het hele ding met creativiteit en vormgeven: dit gaat nou eenmaal in vlagen, op het ene moment lukt het even niet en het andere moment stroomt het met ideeën.

Wat ik nog had willen doen

Terug kijkend zijn er natuurlijk altijd nog dingen die ik had willen doen. Het grootste hiervan is mijn project coderen, dit vind ik namelijk erg leuk om te doen. Wel ben ik om deze reden heel blij dat ik een klein stukje heb gecodeerd.

Ook had ik de ophaaldagen kaart goed willen maken, in de app staat dit bij 'grofvuil'. Dit was alleen weer zoiets waar ik erg veel tijd aan kwijt was, om alle lijnen over te trekken in illustrator en om het in de bijpassende stijl te maken. Hier was ik al zoveel tijd mee kwijt, terwijl ik mijn tijd beter aan andere dingen kon besteden (het was richting het einde van het project). Om deze reden had ik besloten om het voor nu zo te laten, maar met meer tijd had ik dit ook beter gemaakt.

Verder vind ik het lettertype in het prototype eigenlijk te klein als ik deze op mobiel kijk, ik zelf kan het wel lezen maar voor wat oudere mensen is het minder goed leesbaar. Hier kwam ik alleen te laat achter en dit zou betekenen dat ik 75 schermen opnieuw had moeten maken en exporteren, dit had me dagen tijd gekost en die had ik niet. Dit was wel een moment waarop ik realiseerde dat coderen soms handiger is, dan zijn dit soort dingen makkelijker te herstellen.

Mijn rol als ontwerper

Het belangrijkste wat ik van dit hele project geleerd heb is dat er is bevestigd wat ik van tevoren al had verwacht: ik wil dingen ontwerpen waarmee ik op een positieve manier impact kan maken. Ik haal erg veel voldoening uit creativiteit combineren met impact maken op dingen die voor mij belangrijk zijn en ik weet door dit project nog zekerder dat dat is wat ik in het werkveld ook wil doen. Eerst twijfelde ik nog of ik verder wilde studeren: maar nu weet ik zeker dat ik op dit moment alles in me heb om deze droom te verwezenlijken.

Daarnaast heb ik ook geleerd dat ik vormgeving echt fantastisch vindt en dat het me is gelukt om een nieuw bedacht design te maken die creativiteit uitstraalt. Dit was ook iets wat ik voor dit project wilde bereiken en ik ben blij dat dit gelukt is, ook al is dit wel met veel worsteling gegaan.

Als laatste heb ik geleerd dat ik coderen tegelijkertijd ook erg leuk vind, ik merk als ik lang met visual bezig ben ik op een gegeven moment coderen toch weer ga missen. Daarom ben ik blij dat ik dit uiteindelijk toch voor een deel heb gedaan en later in het werkveld hoop ik met beide aan de slag te kunnen gaan.

Conclusie

Als ik naar mijn eindproject kijk kan ik niet anders dan zeggen dat ik heel trots ben op wat ik uiteindelijk heb neer gezet, al helemaal als ik terug kijk naar de grote motivatie dips en blokkades. Voor mijn gevoel heb ik met het eindresultaat alles eruit gehaald wat ik kon en aan het einde van het project heb ik nog heel hard gewerkt en veel extra dingen gedaan. Zo heb ik 4 verschillende testrondes gedaan en nog vaker dingen aangepast, tot dat alles in de app helemaal duidelijk en goed te vinden was. Verder heb ik ook nog een klein deel in code geschreven, iets wat ik gedurende het hele project in mijn hoofd had zitten. Ook heb ik nog twee animaties gemaakt, die ik goed gelukt vindt en het brengt het hele geheel meer tot leven.

Op de uiteindelijke vormgeving ben ik heel trots, hier heb ik erg mee geworsteld en enorm veel verschillende dingen geprobeerd en getest. Aan de expert reviews over de vormgeving heb ik ook veel gehad en dit heeft me goed verder geholpen.

Uiteindelijk hoop ik het product echt op de markt te brengen, ik weet ik in ieder geval dat er veel vraag naar is en ik hoop dit te kunnen bereiken.

Als laatste is er nog één moment gedurende het hele project me altijd bij gebleven, dit is een moment wat ik nooit zal vergeten.

Een trots momentje

Het grootste compliment die ik heb gekregen tijdens mijn project zal me altijd bij blijven, dat was van Janne. Zij is helemaal niet bezig met duurzaamheid en grofvuil en koopt veel dingen nieuw. Toen zij mijn app ging testen zei ze:

'Nou je weet dat ik helemaal niet van grofvuil of dingen maken ben, maar ik denk dat ik dit zelfs wel zou gebruiken. Vooral rondkijken bij de inspiratie vind ik erg leuk'.

Dat mensen die al wel bezig zijn met duurzaamheid en tweedehands het gaaf vinden had ik wel verwacht, maar dat iemand die daar totaal niet mee bezig is ook enthousiast werd daar ben ik heel trots op en was ik blij verrast over.